El Zorro, la espada y la rosa – postacie telenowela Zorro

Don Diego de la Vega \ Zorro

Syn Alejandro i Reginy, pasierb Almudeny, były mąż Mariangel, mąż Esmeraldy. Jego indiańskie imię to Tisha, czyli Lis.

Pierwsze 10 lat życia spędził wśród Indian wraz z matką. Po jej śmierci wychowywany przez Dolores i ciocię Marię Pię. Wykształcony w Hiszpanii.

Jako Diego jest kobieciarzem i lekkoduchem, lubi poezję, śpiew i wino, ale ma mocną głowę.

Zakochał się w Esmeraldzie od pierwszego wejrzenia… a raczej splątania medalionów. Potem uratował ją z rąk kanibali Kali-Kali, odkrywając przed nią swój sekret. Aresztowany i torturowany pod fałszywym zarzutem bycia Zorro, uciekł z więzienia, oblewając się olejem. Porwał Esmeraldę sprzed ołtarza. Upity przez Mariangel i znaleziony w jej łóżku, został zmuszony do małżeństwa. Jednak noc poślubną spędził z porwaną Esmeraldą w jaskini i dowiedział się, że zostanie ojcem.

W czasie uwalniania Sary Kali postrzelony w plecy przez Pizarro, został ciężko ranny. Uderzył się w głowę i stracił pamięć. Niestety uciekł spod opieki Bernardo i w masce Zorro okradł ludzi na pikniku. Potem pojechał na plac i walczył przeciw przebranemu za Zorro Tobiasowi, a potem razem z nim. Został przechwycony przez ojca Tomasa, który wyjaśnił mu najważniejsze kwestie. Miał wciąż wizje tańczącej flamenco Cyganki, ale nie widział jej twarzy. Po odzyskaniu pamięci szantażowany aborcją przez żonę.

Rodzina cedziła mu informacje, ale Diego zorientował się, że nienarodzone dziecko zamordowanej rzekomo Esmeraldy było jego. Wymusił na Bernardo powiedzenie całej prawdy i jako Zorro dwukrotnie odwiedził Montero, zostawiając mu “z” wyryte na piersi. Powoli zaczęła mu wracać pamięć. Jako Zorro zaofiarował się eskortować Sarę Kali do obozu Cyganów, a potem do portu i Hiszpanii.

Jako Zorro mścił się na Montero i przechwytywał wszystkie jego dostawy broni i pieniędzy. Podczas torturowania Esmeraldy miał jej wizje.

Zorro odwiedził w nocy królową Luizę i uświadomił, że jej kuzynka Mercedes żyła. Uwierzyła mu i obiecała kolejne posłuchanie.

Jako ojciec bardzo czuły i kochający, nawet jeśli był początkowo przekonany, że to syn Mariangeli. Zażądał separacji, aby chronić syna. Po odkupieniu medalionu Esmeraldy od rozbitka nabrał nadziei, że ona żyje. Odszyfrował zagadkę mapy i udał się na jej poszukiwania z przyjacielem. Znalazł jej sukienkę, ale musieli wracać ze względu na ranę Bernardo.

Próbował przekonać przyjaciela z akademii, Santiago, że nie jest Zorro. Gdy w mieście pojawiła się zamaskowana wojowniczka, szybko odgadł, że to nowa hrabina. Podczas pojedynku rozpoznał Esmeraldę i dowiedział się prawdy o pochodzeniu syna. Na balu maskowym chronił królową.

Razem z Esmeraldą ruszył na ratunek porwanej władczyni i swojego syna, a miejsce ich ukrycia wskazał mu ciężko ranny Olmos. Oboje poddali się, ponieważ Montero groził śmiercią małego Alejandro. Udało im się uwolnić z płonącego domu i odnaleźć dziecko. Zorro podążył za udającym się do portu spiskowcom, ale wraz z Ricardo i Mariangel wpadł do wodospadu na tereny kanibali. Próbował doprowadzić Montero przed oblicze sądu, ale ich pojedynek zakończył się pchnięciem nożem i zjedzeniem komendanta przez piranie. Dzięki odsieczy Esmeraldy i Bernardo odparł atak kanibali, ale brak maski ujawnił tajemnicę przed jego ojcem. Po rozmowie zaproponował Alejandro miejsce w Bractwie.

W uznaniu zasług został odznaczony przez królową jako Kawaler Miłosierdzia. Jego nieskonsumowane małżeństwo zostało anulowane, chociaż wszyscy byli przekonani, że po śmierci Mariangel z rąk kanibali jest wdowcem. Na jego ślubie Mariangel dokonała zamachu na siostrę, ale na linii strzału stanął Fernando.

Mając ojca gubernatora, złożył szpadę Zorro, ale obiecał powrócić, gdyby sytuacja tego wymagała. Wypuścił Tornado na wolność. Cieszył się życiem rodzinnym, miał dwoje dzieci – Alejandro i 7 lat młodszą Elenę. Wytrenował syna na nowego Zorro, gdy po śmierci królowej przybył nowy komendant.

Don Alejandro de la Vega

Generał wojskowy, ojciec Don Diego, teść Esmeraldy, mąż Almudeny, przyjaciel Fernando.

Kapitan, który w czasie bitwy z Indianami postrzelił przywódcę, którą okazała się Toypurnia. Zakochał się w niej, ochrzcił jako Reginę i poślubił. Wzajemnie nauczyli się zwyczajów i języków swoich ludów. Nie było to popularne i musiał pojechać do Hiszpanii, aby się wytłumaczyć z takiego “bratania z wrogiem”. Po powrocie dowiedział się, że ma 10-letniego syna, a żonę zabito w pogromie Indian.

W serialu uratował ranną Indiankę, Yumalay, która chciała wcześniej zabić gubernatora. Aby ją chronić, ochrzcił ją jako Guadalupe i przyjął do swojego domu. Była identyczna jak zmarła żona Alejandro i zakochała się w wybawcy. Nauczył ją zwyczajów białych i odwiódł od pragnienia zemsty.

Ożenił się z Almudeną, ale noc poślubną spędził z Yumalay, gdy szukał Diego. Od babki Reginy, Białej Bawolicy, dowiedział się, kim jest zabójca żony oraz że Yumalay jest jego szwagierką, więc po śmierci Reginy także żoną. W czasie późniejszej konfrontacji z Fernando Alejandro uprzedza, że nigdy mu nie wybaczy morderstwa, a jego bliskich ma przepraszać na kolanach.

Po ucieczce Sary Kali i polowaniu na de la Vegów, odbił hacjendę i zorganizował rewolucję przeciw Montero. Zaczął od ataku na więzienie, bo była tam przetrzymywana Esmeralda i Dolores. Yumalay uratowała mu życie po pojedynku z Montero. Pod wpływem markizy zawarł rozejm z Montero i Fernando.

Wybrany przez królową Luizę na nowego gubernatora w czasie balu maskowego. Ścigając Montero dowiedział się, kim jest Zorro.

Miał dziecko z Almudeną.

María Pía de la Vega

Siostra Don Alejandro, zakochana w Fernando, ciotka Diego, która go wychowywała.

Przekonana, że Fernando zabił matkę Diego, wstąpiła do klasztoru tuż przed ślubem. Została namaszczona na kolejną matkę przełożoną, jako najbardziej oddana z sióstr. Wciąż kocha Fernando. Zorientowała, że jej oskarżenia były niesłuszne, ponieważ nóż — główny i jedyny dowód — został wcześniej skradziony. Dlatego rezygnuje z życia klasztornego i daje Fernando drugą szansę.

Gdyby nie interwencja Almudeny, prawie poślubiłaby Fernando. Chciała go powstrzymać przed popełnieniem samobójstwa, ale w szarpaninie została ciężko postrzelona. Cudem uniknęła śmierci i to utwierdziło ją w przekonaniu zostania matką przełożoną. Dostąpiła do święceń.

Naciskana przez Fernando chciała uciec do Meksyku, ale została przez niego przechwycona.  Skończyło się to pojedynkiem z Alejandro i wyznaniem przez nią miłości do gubernatora, aby uratować mu życie. Po tym porzuciła życie zakonne i wyznała Diego prawdę o śmierci jego matki. Związała się z don Alfonso, ale zostawiła go przed ołtarzem.

Pomogła Cyganom zdobyć zaproszenie na bal maskowy, żeby je skopiować. Po nawróceniu się Fernando ukrywała się z nim w domku za miastem. Po jego śmierci urodziła mu córkę – Fernandę. Rok po jej urodzeniu ponownie spotkała don Alfonso, za którego wyszła za mąż.

Niemowa, sługa, przyjaciel i mleczny brat Don Diego. Zna sekret Zorro i czasem mu pomaga. Były marynarz i wynalazca, odpowiada za arsenał Zorro.

Gdy Diego stracił pamięć, opiekował się nim, a potem razem trenowali. Po wieściach o rzekomej śmierci Esmeraldy, Diego zmusił Bernardo do wyjawienia mu całej prawdy, a nie chodzenia opłotkami.

Poszedł z Diego na poszukiwania skarbu i został śmiertelnie postrzelony przez Amazonki. Alejandro sprowadził do niego Yumalay jako ostatnią deskę ratunku.

Niania Don Diego i gospodyni w hacjendzie, Murzynka. Zna zabójcę Reginy.

Don Alejandro de la Vega 2

Syn Esmeraldy i Diego. Urodzony w niewoli i odebrany przez sierżanta Garcię. Podmieniony z martwym dzieckiem Mariangel i Montero.

Został porwany przez Santiago i przekazany Mariangel. Służył jako zakładnik. Pozostawiony na rozpędzonym wozie, został uratowany przez Santiago i oddany Zorro.

Trenowany przez ojca, przejął po nim misję Zorro.

Fernando Sánchez de Moncada

Antagonistyczny bohater, później dobry. Gubernator, ojciec Mariángel, ojczym Esmeraldy, zakochany w Marii Pia.

W dzieciństwie był świadkiem, jak Indianie żywce obdarli jego rodziców ze skóry. Szukał zemsty i mordował Indian. Zabił Reginę de la Vega na oczach syna, co było powodem zerwania zaręczyn przez Marię Pię. Wyjechał do Hiszpanii. Ożenił się z matką Mariangel, a brak uczucia maskował drogimi prezentami. Po jej śmierci związał się z Sarą Kali, która już wtedy była w ciąży z Esmeraldą. Gdy odkrył, że został przez nią wykorzystany, aby dostać się na dwór, ukrył ją w więzieniu i nałożył żelazną maskę.

Sprzedał rękę Esmeraldy starcowi za stanowisko gubernatora. Po powrocie do Kalifornii wszelkimi sposobami próbował odzyskać Marię Pię. W końcu uciekli razem, aby się pobrać, ale zostali powstrzymani w ostatnim momencie przez Almudenę. W czasie sprzeczki probował popełnić samobójstwo i postrzelił poważnie Marię Pię. Przy drugiej próbie, pistolet wyrwała mu Mariangel.

Zdesperowany zrzekł się funkcji gubernatora. Po cudownym wyzdrowieniu Marii Pii ofiarował w kościele wszystkie swoje bogactwa, tytuły… i ubranie, wyrzekając się wszystkiego. Niezatrzymywany przez nikogo wyszedł z miasta. Pomógł mu brat Aaron w duchowym odrodzeniu. Niestety gdy zostali złapani przez Indian, walczył z nimi i uciekł.

Fernando podsłuchał w karczmie o anarchii w Los Angeles i postanowił odzyskać władzę i ochronić Marię Pię. Zwerbował bandytów i ludzi z tawerny, którym zależało na obaleniu Montery i przywróceniu spokoju i porządku. Odzyskał władzę i wysłał szpiegów. Po doniesieniu jednego z nich napadł na obóz Cyganów. Zabił Sarę po to, by zostać wdowcem.

Po zaręczynach Marii Pii z don Alfonso, powiesił się w lesie, ale brat Aaron go odciął. Rozpoczął życie mnicha i faktycznie się nawrócił. Po śmierci Aarona i tuż przed ślubem Marii Pii z Alfonso został aresztowany, a potem torturowany. Wieść, że do ślubu nie doszło, dodała mu sił i uciekł z więzienia. Został postrzelony i w czasie wizji prosił Reginę o wybaczenie. Krwotok zatamował duch Yumalay. Znalazła go Maria Pia i ukryła w jej domku.

Po porwaniu królowej i małego Alejandro przyłączył się do poszukiwań. W czasie ślubu uratował Esmeraldę, stając na linii strzału. Przed śmiercią uzyskał wybaczenie od wszystkich, których skrzywdził. Z Marią Pią miał córkę Fernandę, która urodziła się jako pogrobowiec.

Almudena Sánchez de Moncada

Siostra Fernando, ciotka Esmeraldy i Mariángel, które wychowywała, żona Don Alejandro, przyjaciółka Marii Pii.

W dzieciństwie była świadkiem brutalnego zamordowania rodziców. Od młodości podkochiwała się w Alejandro, ale była typem “szarej myszki”.

Przyjaciółka i powierniczka Esmeraldy, traktowała ją jak własną córkę. Odkąd dowiedziała się o matce Esmeraldy, próbowała nie dopuścić do ślubu Marii Pii z bratem. Bardzo przeżyła śmierć wychowanki i pogrążyła się w depresji. Po jej cudownym odnalezieniu starała się nie wchodzić między Esmeraldę i Sarę Kali, ale obie przyznały, że jest jej matką tak samo jak Mercedes.

Matkuje nieco Yumalay, chociaż jest też o nią nieco zazdrosna. Po śmierci Esmeraldy naznaczyła Yumalay na swoją następczynię u boku Alejandro. Jednak gdy dowiedziała się o zdradzie męża w noc poślubną oraz o arszeniku w lekarstwie, zażądała, aby Yumalay opuściła hacjendę. Została ciężko zatruta przez Mariangel. Na szczęście Diego odkrył prawdę, a Agapito przeprowadził dializę.

Urodziła dziecko Alejandro, kilka miesięcy po narodzinach córki Marii Pii i Fernando.

Mariángel Sánchez de Moncada

Niezdolna do miłości czy współczucia, wyrachowana intrygantka, drugi najgorszy czarny charakter w serialu. Jej matka była okrutna i zmarła pogrążona w szaleństwie.

Była narzeczoną Santiago Michelena, ale on odszedł z powodu zauroczenia nieletnią Esmeraldą. Mariangel chowała cały czas do siostry urazę za to wydarzenie.

Była kochanką Ricardo od samego początku. Ma obsesję na punkcie Don Diego. Po ślubie Esmeraldy upiła Diego i zaaranżowała utratę przez nich reputacji. To doprowadziło do ich ślubu. Chciała wykorzystać amnezję Diego, aby zdobyć jego uczucia i próbowała zaciągnąć go do łóżka. Gdy zorientowała się, że jest w ciąży z Ricardo, ogłosiła, że to dziecko Diego. Jej stosunek do przyszłego potomka jest czysto pragmatyczny – dzięki niemu ma zamiar żyć w luksusie. Szantażowała męża aborcją. Razem z Monterą rozpuściła plotkę o śmierci Esmeraldy.

Bardziej niż o nagiego i oszalałego Fernando martwiła się o pozostawioną przez niego szkatułkę ze złotem. W jego gabinecie odkryła ważne listy. Truła Almudenę dolewając arszenik do lekarstwa Yumalay. Potem podała ostateczną dawkę.

Pod wpływem eliksiru miłosnego Selenii urodziła przedwcześnie martwego syna, którego pogrzebał Olmos. Zahipnotyzowana przez Selenię, doceniła Olmosa i przespała się z nim, co zdjęło urok. Oskarżyła go o gwałt i wydała na tortury Montero.

Po nieuważnym komentarzu Santiago uwierzyła, że Diego to Zorro i zaczęła zbierać dowody. Przekupiła Santiago do porwania małego Alejandro i uciekła razem z Montero. Gdy dowiedziała się, kto jest jego prawdziwymi rodzicami, starała się go chronić przed Montero, ale z wyrachowania.

Spadła do wodospadu i została złapana przez kanibali. Nie wiadomo jak uciekła, ale znalazła na brzegu dłoń i fragmenty munduru Ricardo. Próbowała zabić Esmeraldę w czasie jej ślubu z Diego, ale Fernando rozpoznał jej bransoletkę i zasłonił pannę młodą. Wybiegła z kościoła i postrzeliła śmiertelnie Olmosa, za co ten pchnął ją nożem. Mariangel zmarła w jego ramionach.

 

Esmeralda Sánchez de Moncada

Główna bohaterka, córka Sary Kali i Jamila, pasierbica Fernando, przyrodnia siostra Mariangel, siostrzenica Almudeny, była żona Ricardo, żona Don Diego.

W Hiszpanii została zmuszona do ślubu ze starcem i uciekła z kościoła. Podczas pościgu Cyganka Azucena daje jej medalion. Na szczęście pan “młody” umiera podczas ślubu. Już pierwszej nocy w Kalifornii poznaje Zorro i Diego.

Porywają ją Cyganie i wyjaśniają jej pochodzenie jako cygańskiej księżniczki. Esmeralda dowiaduje się też, że jej matka żyje i jest w więzieniu. W czasie powrotu ponosi jej koń i wpada do rzeki. Ratuje ją Diego, ale uderza się w głowę. Szukając pomocy, wpada w ręce kanibali, z których rąk ratuje ją ponownie Diego, odkrywając swoją sekretną tożsamość. Esmeralda przeżywa z nim swój pierwszy raz.

Ojciec oddaje jej rękę Ricardo, za którego ostatecznie wychodzi, aby uratować życie Diego. Odrzuca możliwość unieważnienia małżeństwa, bo będąc żoną Montero ma lepszy dostęp do więzienia i matki. Odkrywa, że jest w ciąży z Diego i planują wspólną ucieczkę po uwolnieniu Sary Kali z więzienia. Sprzymierza się z Cyganami i Olmosem.

Po ucieczce otwiera żelazną maskę i nadrabiają z matką stracone lata. Zostaje ujęta wraz z Renzo, ale Pizarro zmienia strony i proponuje im pomoc. Powtórnie wpada w łapy Montero, który każe założyć jej żelazną maskę, a sam trzyma klucz. Oferuje jej polepszenie warunków w zamian za seks, co spotyka się z kategoryczną odmową. W czasie próby gwałtu Ricardo zdejmuje jej maskę, później Pizarro ostatecznie ją usuwa z celi.

Torturowana przez Monterę w zemście za akcje Zorro, nie wydała jego tożsamości. Przeniesiona do piwnicy chaty za pueblo, była głodzona, ale udało jej się uciec. Złapał ją Ricardo i więził przez kolejne pół roku. Przy porodzie asystował jej Garcia. Po przyjeździe królowej Luizy wydana Pizarro do zabicia, ale wtrącił się Olmos, który sprzedał ją i Garcię handlarzom niewolników.

Przeżyła katastrofę statku niewolników, ale zgubiła medalion. Gorący odbił się jaj na dłoni jako oparzenie. Z pomocą bosmana, Camby i Garcii odnalazła skarb Sary Kali. Poprzysięgła wydać go na sprawiedliwość dla morderców. W czasie powrotu obroniła jedną z Amazonek przed gwałtem i zdobyła wdzięczność plemienia. Poprosiła o szkolenie z walki, więc jej stare ubrania zostały wrzucone do rzeki. Znalazł je Diego.

Dzięki skarbowi kupiła dom w mieście i tożsamość hrabiny. W czasie ekshumacji syna odkryła, że dzieci podmieniono. Wieczorami zmieniała się w czarno ubraną i tajemniczą wojowniczkę, zostawiała listy z pogróżkami Montero i Mariangel. Pomogła Zorro w walce i dała mu różę. Taką samą zostawiła w pokoju Diego, gdy przyszła zobaczyć syna, na czym nakryła ją ciotka. Zorro odkrył jej tożsamość na początku balu maskowego. Po przebraniu się w suknię wystąpiła jako świadek oskarżenia Montero.

Wraz z Zorro ruszyła na pomoc porwanej królowej i synowi. Po odbiciu Alejandro, wróciła z nim na hacjendę. Słysząc pogłoski o wypadku nad wodospadem, ruszyła z Bernardo na pomoc.

Doceniona przez królową, otrzymała należne jej tytuły i miejsce na dworze, ale odmówiła wyjazdu do Hiszpanii. W czasie jej ślubu Mariangel próbowała ją zastrzelić.

Siedem lat po narodzeniu Alejandro, urodziła Elenę. Wspierała syna w zostaniu nowym Zorro.

Olmos Berroterran de la Guardia

Garbus, sekretarz Fernando, czarny charakter, zakochany w Mariangel.

Jego matka została przeklęta przez czarownicę Selenię (prawdopodobnie matkę obecnej Selenii), przez kobietę, która kochała jego ojca. Osierocony. Wychowywała go znienawidzona ciotka, która kazała spać mu w stajni. Życzył jej śmierci, a kobieta pewnego dnia nie obudziła się. Zaopiekowała się nim sąsiadka, która wykorzystywała go do pilnowania inwentarza.

Podkrada pieniądze Fernando i wykonuje zlecenia od Mariangel. Jednocześnie chroni Sarę Kali i opłaca kaprala Aguirrę, aby polepszyć jej warunki bytowe. Kradnie klucz do żelaznej maski i przekazuje go Esmeraldzie. Gdy znajduje ją szwendającą się po więzieniu, łączy z nią siły. Jednak gdy dochodzi do dnia ucieczki, każe żołnierzowi zabić Sarę Kali, a Esmeraldę porwać i wywieść na prerię. Tak naprawdę pracuje dla wicekróla i duka Jacobo.

Zlecił czarownicy Seleni przygotowanie miłosnego eliksiru na Mariangel. Podał go w czasie ciąży Mariangel, co spowodowało martwy poród. Zabrał dziecko na cmentarz i w ukryciu obserwował, jak Pizarro porzuca syna Esmeraldy. Podmienił dzieci. Dzięki zahipnotyzowaniu Mariangel spędził z nią noc i wtedy czar prysł. Został aresztowany i był torturowany. Uwolnił go Pizarro, ale zamiast od razu odpłynąć, Olmos udał się do domu Sanchezów. Mariangel podpaliła go i pokaleczyła szkłem, pewna, że nie przeżyje.

Przewidując, gdzie mogła się ukryć, ruszył do domku za miastem. Wejście okazało się pułapką i wszyscy myśleli, że zginął w wybuchu. Poszedł do swojego domu, o którym wiedziała tylko Mariangel. Próbował ją udusić i wyznał, kim jest porwane dziecko. Dwukrotnie postrzelony, zdołał uciec i trafił na Zorro i zamaskowaną Esmeraldę. Pokierował ich do domu.

Cudem przeżył i dotarł do Gerarda, który go opatrzył i wynajął piratów do zaatakowania miasta. W czasie zamieszania spotkał się z Mariangel przed kościołem. Kobieta postrzeliła go, a on ją pchnął nożem. Zmarli w swoich objęciach.

Starszy, zaufany woźnica. Wierny rodzinie.

Zaufany podwładny Fernando, pod jego nieobecność dołączył się do rewolucji Alejandro.

Sara Kalí / Mercedes Mayorga de Aragon

Matka Esmeraldy, żona Jamila, a potem druga żona Fernando.

Jej ojciec i brat zostali zabici na rozkaz duka Jacobo. Jej matka była prawowitą następczynią tronu, ale rozpoczęto polowanie na nią. Zginęła w obronie Cyganów, wśród których się ukryła, ale pozostawiła Sarę. Sara, jako Mercedes wyszła za Fernando, będąc już w ciąży z Jamilem. Fernando zorientował się w jej zamiarach, uwięził ją i zakuł w maskę. Szantażował nią przez lata królewski dwór.

Nie ma królewskich aspiracji, chciałaby mieszkać gdzieś spokojnie razem z córką. Widząc krwawe żniwo Montero po ucieczce, chce się poddać, ale powstrzymuje ją Jonas, który ostatecznie daje się przekonać do powrotu do misji San Gabriel. Tam poznaje ojca Tomasa i Marię Pio. Spod samego nosa Montero Zorro wywiózł ją do obozu Cyganów, z zamiarem przeczekania do uspokojenia sytuacji w porcie. W nocy ludzie Fernando zaatakowali obóz, a gubernator zastrzelił Sarę, aby zostać wdowcem. Udało jej się przeżyć i znalazł ją Pizarro.

Agapito sfingował jej śmierć i ukrył w przytułku dla trędowatych. Przez pół roku ukrywała się samotnie i zbierała dowody. Nabrała pewności siebie. Zdecydowała się ujawnić po przyjeździe królowej Luizy na balu maskowym. Przebrała się w mundur komendanta. Oskarżyła Montero o wszystkie zbrodnie, co spowodowało porwanie królowej i zamieszki.

Po ucieczce królowa zaproponowała jej oddanie tronu, ale odmówiła. Zwrócono jej wszystkie tytuły i miejsce na dworze. Po ślubie córki wróciła z królową do Hiszpanii, pilnować interesów rodziny i Cyganów. Prawdopodobnie odwiedzała co kilka lat Kalifornię.

W dzieciństwie związany z Laishą. Syn Jonasa i Azuceny. Nieco narwany. Umie grać na skrzypcach. Niedługo po przyjeździe został niesłusznie oskarżony o zabójstwo inspektora.

Od kiedy po raz pierwszy zobaczył Esmeraldę tańczącą w porcie z Cygankami, z miejsca się w niej zakochał. Był gotów zrobić dla niej wszystko. Gdy dowiedział się o śmierci Esmeraldy i błąkał się po lesie, natrafił na uciekającą przed łowcami niewolników Suplicios. Razem zostają schwytani. Renzo jest świadkiem gwałtu na niej, gdy posłużyła żołnierzom jako część łapówki. Wraz z Cambą udało im się uciec do Cyganów.

Z czasem zakochał się w Anie Camili i poprosił starszyznę o jej rękę. Po ślubie zdobyli  zaproszenie na bal maskowy i wynajęli kaligrafa do jego skopiowania. Po zamieszkach nie pozwolił Anie Camili na samotne opuszczenie plemienia i przyznał, że księżniczka była nieosiągalnym marzeniem. Obecny na ślubie Esmeraldy wraz z żoną.

ojciec Renzo, patriarcha. Wyrzucił Laishę z plemienia.

matka Renzo, umie czytać z dłoni i kart.

mąż Laishy, zamęczony na śmierć przez Pizarro, nie wydał, kogo chcą uwolnić Cyganie z więzienia.

Dziecięca miłość Renzo. Żona Miguela. Na torturach u Montero idzie z nim na układ – uwolnienie Cyganek z więzienia w zamian za doprowadzenie do Sary Kali. Dzięki pomocy Renzo udaje jej się uciec. Oskarża Sarę i Esmeraldę o wszystkie nieszczęścia i śmierć Miguela i innych Cyganów. Zazdrosna o Anę Camilę.

Na torturach u Montero wydała Sarę Kali i Cyganów, ale nie miejsce ich pobytu. Dzięki pomocy Pizarro i Olmosa uciekła z więzienia. Jednak jej podejście do gadziów oraz zdrada, spowodowały, że została wykluczona z plemienia.

Ojciec Esmeraldy, miał zostać patriarchą. Zamordowany przez Fernando.

Yumalay / Guadalupe z plemienia Lipanii

Mści się na gubernatorze, próbuje go zabić. Ranną ratuje don Alejandro i chrzci jako Guadalupe. Ma rękę do zwierząt i leczenia. Ratuje życie Kichota, konia Alejandro oraz samego Alejandro. Zakochana w Don Alejandro, spędza z nim jego noc poślubną.

Jest bardzo podobna do Reginy i często do niej porównywana. Później okazuje się, że jest młodszą siostrą Reginy, co oznacza według praw Indian, że jest jego drugą żoną. Często kusi Alejandro, ale jednocześnie szanuje Almudenę i na co dzień trzyma się na uboczu. Szczerze pociesza ją po rzekomej śmierci Esmeraldy. W dobrej wierze podawała jej zatrute przez Mariangel lekarstwo od Białej Bawolicy i pielęgnowała Almudenę przez kilka miesięcy.

Uwolniła z więzienia Renzo, Dolores i Esmeraldę. Potem dołączyła się do walki i zraniła Montero, który zamierzał zabić Alejandro.

Oddała swoje życie za życie ciężko otrutej Almudeny, w indiańskim rytuale. Jako duch uleczyła ciężko rannego Fernando.

Toypurnia / Regina de la Vega z plemienia Lipanii

Zmarła żona Don Alejandro i matka Don Diego.

Gdy Alejandro musiał wyjechać do Hiszpanii, aby wytłumaczyć się z małżeństwa z Indianką, wróciła z dzieckiem do swojego plemienia. Zabita przez Fernando na oczach Diego i Białej Bawolicy. Miała dużo młodszą siostrę Yumalay i brata Jaco.

Jej duch wybaczył Fernando i zabrał go na drugą stronę.

babcia Yumalay i Toypurnii, prababka Diego. Po masakrze uratowała małego Diego.

Gdy wezwała do siebie Yumalay, zdradziła Alejandro, kto zabił Reginę, ale odradzała zemstę. Oddała mu rękę Yumalay.

Jedna z Amazonek. Zna hiszpański. Pomagała Esmeraldzie w treningu.

Dowódca wojskowy, wróg Zorro, najgorszy złoczyńca, mający obsesję na punkcie Esmeraldy, kochanek Mariangeli. Jego ojciec był poprzednim komendantem. Jego ambicją jest władza i bogactwo. Bardzo nie lubi de la Vegów i robi wszystko, aby ich pogrążyć. Od dziecka był zły i zawistny. Zlecił zabójstwo markizy.

Po ucieczce Sary Kali przejął władzę absolutną i chciał zdefraudować pieniądze z żołdu na broń przeciw rewolucjonistom. Po założeniu Esmeraldzie żelaznej maski, wraz z Mariąngel rozgłosił, że jego żona nie żyje. Równocześnie próbował namówić ją na seks w zamian za nieco wygód w więzieniu i zdjęcie maski. Nie czekając na odmowę, próbował ją zgwałcić, ale przerwał mu strażnik z wieściami o powrocie gubernatora. Torturował Esmeraldę w zemście za akcje Zorro. Zorro wyciął mu “z” na piersi w zemście za śmierć Esmeraldy.

Mariangel i Ricardo spodziewali się dziecka, ale urodziło się martwe. Tuż po porodzie Esmeraldy zabrał jej syna i kazał Pizarro go zabić. Skazał Esmeraldę na śmierć i kazał przynieść jej serce.

Po przyjeździe królowej jego plany zaczęły się sypać – okazało się, że Sara Kali żyje, a Mariangel przekonała go, że Diego to Zorro. Na balu maskowym został oskarżony przez Sarę Kali i Esmeraldę. Grożąc królowej śmiercią, uprowadził ją. W trakcie ucieczki rozmawiał przy niej z Mariangel, ukazując prawdziwe oblicze.

Gdy dowiedział się, że syn nie jest jego, zamierzał go zabić. Zostawił Zorro i Esmeraldę w płonącym domu związanych. Uciekał rzeką do portu, ale w czasie walki z Zorro skręcił w złą odnogę. Spadł do wodospadu razem z Zorro i Mariangel. Próbował zabić Diego, zamiast uciekać z terenów kanibali. W czasie pojedynku został pchnięty nożem i wrzucony do rzeki z piraniami. Zjedzony przez ryby.

Wspólnik Ricarda, czarny charakter, zakochany w Catalinie. Bezwzględny, odpowiada za torturowanie więźniów.

Syn białego i Indianki. Ojciec w dzieciństwie powtarzał mu, że do niczego nie dojdzie, ze względu na pochodzenie.

Lojalny Montero, ale bardziej lojalny Koronie. Gdy dowiedział się, kim naprawdę jest Sara Kali i po przejęciu pełnej władzy przez Ricardo, zdradził go i zaproponował Esmeraldzie układ, aby uratować jej matkę. Jednak Ricardo szybko zaczął go podejrzewać. Zwerbował Garcię, aby zaoferować swe usługi Alejandro we wspólnej rewolcie przecie Montero. Nakryty przez Ricardo potrafił się wykpić z podejrzeń. W kulminacyjnym momencie Montero stawia go przed plutonem egzekucyjnym, ale wyrok został wykonany samym prochem. To tylko utwierdza Pizarro w jego lojalności Koronie, ale musi zachować niski profil. Usuwa żelazną maskę z celi Esmeraldy.

Znalazł i ukrył Sarę Kali, sprowadził do niej Agapito.

Montero kazał mu zabić nowo narodzonego syna Esmeraldy. Zaniósł go na cmentarz i zostawił go tam, ale nie miał serca go zabić. Nie wahał się zabić Esmeraldy, ale przeszkodzili mu Garcia i Olmos. Przez miesiące odbudowywał nadwyrężone zaufanie Montero.

Szantażował Catalinę, że zabije Tobiasa, jeśli z nim zerwie. Kazał wypuścić z celi Olmosa w zamian za wywiezienie z Kalifornii. Na balu maskowym zamierzał zabić Montero, ale Tobias drasnął go nożem. Porwał Catalinę do kryjówki, gdzie czekali na Olmosa, aby uciec. Tobias pojedynkował się z nim, ale Catalina ciężko postrzeliła. Pizarro udało się dotrzeć do domu Cataliny, gdzie ukrywał się Agapito, który zabronił dobijać rannego.

Pizarro został zlinczowany przez tłum.

Bardzo lubił alkohol. Ta postać jest wzorowana na sierżancie Garcii z serialu telewizyjnego Disneya z lat 50., ale ma swój własny urok. Jeździ na mule.

Ma w Meksyku wujka Ulalio, który uprawia kukurydzę i ciotkę Honoratę, która hoduje świnie.

Ma klucz do tajnego przejścia w więzieniu, który kopiuje Diego. Sprzeciwia się egzekucji niewinnych biedaków. Zwykle niekarany za niesubordynację, bo ma wysoko postawionego krewnego. Gdy został zdegradowany do szeregowego, zauważył skradających się Cyganów i Zorro, ale tego nie zgłosił.

Zaopiekował się Dolores w więzieniu. Zwerbowany przez Pizarro do rewolty przeciwko Montero.

Powiernik Aguirry, zaopiekował się jego rodziną po jego śmierci. Zajął jego miejsce jako strażnik Esmeraldy w chacie, opiekował się nią, przemycał jedzenie i pomógł przy porodzie. Nie dopuścił do jej egzekucji i został razem z nią sprzedany jako niewolnik. Chronił ją na statku i razem uratowali się z katastrofy.

Po odkopaniu skarbu załatwił jej dom i hrabiowski tytuł. Po ekshumacji i odkryciu, że syn Esmeraldy żyje, czuł się jego przyszywanym dziadkiem. Alejandro mianował go szefem bezpieczeństwa Los Angeles, a po kilku latach otrzymał awans na starszego sierżanta.

kapral Benito Aguirra

Żołnierz od 6 lat. Strażnik Sary Kali, a potem Esmeraldy w więzieniu. Opłacany przez Olmosa, współpracował też z Pizarro. Starał się poprawić byt więźniarek, czasem sprzeciwiał się rozkazom, przemycał papier i jedzenie.

Ma żonę i dwóch synów. Przeczuwając niebezpieczeństwo, zdradził Garcii, że Esmeralda wciąż żyje oraz miejsce ukrycia oszczędności. Wymógł na nim obietnicę, że wywiezie jego rodzinę z miasta. Zabity przez zbirów Montero za dokarmianie Esmeraldy.

Ksiądz i zakonnik, opiekował się Diego od dziecka, mentor Zorro, nauczył go walczyć, świetny szermierz, szef Bractwa Złamanego Kolca Róży. Zna zabójcę Reginy.

Daje w misji azyl Sarze Kali. Nie ukrywa, że zna jej prawdziwą tożsamość i oddaje jej hołd jako prawdziwej królowej. Zdradził sekret Marii Pii, jako przyszłej matce przełożonej, aby pomogła ją ukrywać.

Spowiednik królowej w czasie jej pobytu. Opowiedział jej prawdziwą historię rodziny i poprosił o cierpliwość w podejmowaniu działania.

Przez lata na spotkaniach Bractwa stawiał puste krzesło. Po odkryciu tajemnicy przez Alejandro przyznał, że zawsze było przeznaczone dla niego.

Młoda siostra, która od początku sprawiała problemy. Dostała się pod skrzydła Marii Pii i przyznała się, że była wykorzystywana przez ojczyma i miała fantazje o bracie, który popełnił samobójstwo. Ze wspomnieniami o ojcu kojarzy jej się gra na skrzypcach.

Uratowana przez zbiegłego niewolnika na bagnach, uratowała mu życie przy obławie i potem ukrywała w klasztorze. Chciała zdyskredytować Marię Pię przed kardynałem.

Po egzorcyzmach brata Aarona przestała słyszeć głosy i widzieć duchy. Okazało się, że była nieochrzczona. Sakramentu udzielił jej ojciec Tomas. Opiekowała się ranną Marią Pią. Nakryła Cambę przy samobiczowaniu i skojarzyła własne zachowanie w czasie opętania.

Suplicios pomagała Cambie uciec przed łowcami niewolników i wpadła na Renzo, który opłakiwał śmierć Esmeraldy. Zostali razem złapani i Suplicios została zgwałcona przez żołnierzy w ramach łapówki. W czasie zamieszania, jakie wywołała ucieczka Camby, Renzo wyniósł Anę z obozowiska łowców.

Zamieszkała wśród Cyganów i zaofiarowała im rodzinny majątek. Kupiła Renzo nowe skrzypce.

Zakochana w Renzo, została jego żoną za zgodą patriarchy i Sary Kali.

Siostra “przy kości”, która uwielbia słodycze. Matka przełożona po Marii Pii.

Zbiegły niewolnik, który uratował topiącą się w bagnie siostrę Suplicios, a ona zrewanżowała się, ukrywając go w klasztorze. Odprawił dla niej rytuał, żeby ją uspokoić. Zły duch go opętał po egzorcyzmach brata Aarona.

Został powtórnie złapany przez handlarzy niewolników razem z Renzo i Suplicios, ale zdołał uciec. Zarabiał walkami.

Po pół roku wspólnego mieszkania z Cyganami został złapany i zaokrętowany jako niewolnik razem z Garcią i Esmeraldą. Udało im się przeżyć katastrofę statku. Zaprzyjaźnił się z Amazonkami, do których wrócił po wszystkich przygodach.

W młodości zabił rodziców i został opętany. Dlatego jest dobrym egzorcystą i nie może dostąpić do święceń kapłańskich. Znalazł błąkającego się Fernando i próbował pomóc mu znaleźć sens i ukojenie. Odciął go, gdy Sanchez próbował się powiesić.

Watykański dostojnik wyznaczony do oceny, czy kongregacja może stać się zakonem. Nieprzyzwyczajony do ciężkiej pracy, był zaskoczony kalifornijskimi zwyczajami.

Sprowadził egzorcystę do siostry Suplicios.

Tobias del Valle y Campos

Elegancik, mąż Cataliny. W czasie małżeństwa nie tknął żony. Sprowadził mistrza szermierki, aby zidentyfikował Zorro, ale sklerotyk wskazał jego. Zamówił kopię stroju Zorro i udawał go, aby go zdyskredytować. Skończyło się to pojedynkiem z prawdziwym Zorro i postrzałem w pośladek. Opatrujący go Agapito był przekonany, że to Tobias jest Zorro.

Nakrył Catalinę z Pizarro i żądał zakończenia romansu. Na balu maskowym przebrał się za kobietę i próbował zabić Pizarro, czym przyspieszył wydarzenia. Pojedynkował się z kapitanem.

Wyprowadził się z domu, mimo nalegań żony. Zmienił zdanie, gdy uratował ją przed gwałtem przez jednego z piratów.

Catalina Quintana

Żona Tobiasa del Valle y Campos, kochanka Diego i Pizarro, przyjaciółka Mariángel. Pracuje jako krawcowa i szyła suknię dla królowej.

Mimo że jej pożycie małżeńskie nie istniało, błagała Pizarro o oszczędzenie życia męża i starała się go uwieść.

W akcie desperacji postrzeliła ciężko Pizarro, broniąc Tobiasa.

Lokalny lekarz, balwierz i grabarz, alkoholik. Docenia medycynę Indian i potrafi wezwać na pomoc lokalną szamankę w razie potrzeby. Ma zwyczaj pobierać miarę na trumnę z ciężko chorych, jeszcze przed zgonem.

Był przekonany, że to Tobias jest Zorro. Dopiero na sam koniec przyznał, że się pomylił.

Miał okazję zszywać “z” na komendancie i uświadomił go, że blizna zostanie na zawsze.

Uratował Sarę Kali i sfingował śmierć, aby ją uwolnić. Umieścił ją w przytułku dla trędowatych.

Nie pozwolił dobić rannego Pizarro.

Współwięzień Sary Kali, na początku nie uwierzył w jej historię, ale opiekował się nią. Próbował podrobić klucz do jej maski. Był kiedyś poborcą podatkowym, ale jego żona ciężko zachorowała. “Pożyczył” pieniądze z podatków na doktora i lekarstwa. Jest w więzieniu od 20 lat, pamięta jeszcze poprzedniego komendanta (ojca Ricardo).

Sara Kali nalegała, aby Cyganie uwolnili również jego. Przyznał się, że jej nie wierzył na początku.

Umiał szyć i przygotował stroje na bal maskowy.

Ojciec Cataliny.

Przyjaciel Diego z akademii, który wie o jego umiejętnościach szermierczych. Były narzeczony Mariangel, który narzucał się nieletniej Esmeraldzie i ostatecznie zerwał z Mariangel. Jego siostra zmarła wiele lat wcześniej, a ojciec się zabił. Santiago odziedziczył dom i długi.

Przyjechał do Kalifornii z pustymi kieszeniami i nadzieją na nowe życie. Szybko domyślił się, kim jest Zorro. Mariangel zapłaciła mu, żeby znalazł dowody obciążające Diego. Dlatego okłamuje przyjaciela, że musi go zabić w ramach zakładu, ale po rozbrojeniu szybko przyznaje się do wybiegu. Szczerze mówi o przekupstwie Mariangel i że wierzy, że Diego nie jest Zorro, ale wie swoje.

Z początku cenił sobie przyjaźń Diego więcej niż pieniądze. Jednak gdy w mieście pojawili się grożący mu śmiercią bracia Seboya, dał się skusić Mariangel. Porwał małego Alejandro i oddał go matce. Był zaskoczony jej brakiem uczuć do dziecka i obrazem kobiety, który przedstawił mu ranny Olmos. Ostatecznie uratował dziecko z pędzącego wozu i oddał go Zorro.

Selenia

W pueblo był przejazdem, ale myślał nad osiedleniem się. Był wojskowym, marynarzem, malarzem, księgowym. Podrywał Marię Pię i z czasem związał się z nią.  Pobity przez Fernando. Poprosił Alejandro o rękę Marii Pii i dostał zgodę. Narzeczona rzuciła go przed ołtarzem, więc wyjechał.

Powrócił ok. 1,5-2 lata później i ponownie się oświadczył. Poślubił Marię Pię, chociaż według Diego był bardzo zdenerwowany, że historia się powtórzy.

Karczmarka.

Marynarz marzący o zostaniu kapitanem. Zaciągnął się na statek niewolników, aby zarobić na własną łódź. Przeżył katastrofę i został znaleziony przez Esmeraldę. Pomógł odczytać mapę i znaleźć skarb. Ostrzegał przed Amazonkami, ale wskutek ran zmarł.

Wicekról Meksyku, przyjechał, aby znaleźć i zabić Sarę Kali. Podziwia wyczyny Zorro do tego stopnia, że grozi Ricardo, że to bandytę mianuje komendantem, bo jest mądrzejszy. Wynajął także Olmosa, żeby zabił dyskretnie Sarę Kali.

Duke Albatroz, najważniejsza osoba w Hiszpanii po parze królewskiej. Pracodawca Olmosa i Montero. Stoi za nieszczęściami Sary Kali. Kazał zabić jej ojca i brata i urządził polowanie na Sarę i jej matkę. Rozkazał zabić markizę Carmen i zabił króla.

Przechwytywał pocztę królowej i zorientował się, że przestała mu ufać. Na balu maskowym pokazał prawdziwe kolory. Przegrał pojedynek z Alejandro de la Vegą i został aresztowany. Mógł zostać skazany na śmierć, ale królowa obiecała przekonać radę do dożywocia z żelazną maską na twarzy. Jacobo zagroził samobójstwem, ale królowa zapowiedziała, że do tego nie dopuści, nawet jeśli będzie karmiony na siłę.

Urocza starsza pani, przyjaciółka de la Vegów. Lubi Dolores, bo może być z nią swobodna. Przymusiła Ricardo do unieważnienia małżeństwa z Esmeraldą.

Jej matka i matka Sary razem zostały wygnane. Znała matkę Sary i wiedziała, że jest prawowitą królową. Nie wiedziała, co się z nią stało po rozruchach w Hiszpanii. Jacobo wydał rozkaz zabicia Carmen, ale Zorro ją uratował.

Ufa dukowi Jacobo, ale nic nie wie o prawowitej królowej. Jest dobra i wrażliwa.

Bardzo przeżyła śmierć króla. Chciała odwiedzić Kalifornię i niecierpliwiła się opóźnieniem. Potrafi postawić na swoim.
Uparła się, aby pierwszym miastem był Los Angeles i chciała rozmawiać z de la Vegami. Król bardzo cenił Alejandro i często wspominał wspólne bitwy.

W nocy odwiedził ją Zorro i powiedział o tym, że Mercedes żyła. Królowa uwierzyła mu i obiecała kolejne spotkanie, które okazało się pułapką. Przez podejrzane zachowanie Jacobo straciła do niego zaufanie. W czasie spowiedzi ojciec Tomas opowiedział jej o zaginionych krewnych.

Zorganizowała bal maskowy, aby ułatwić Sarze Kali spotkanie. Po ujawnieniu się Mercedes i Esmeraldy została wzięta jako zakładnik przez Montero. Dumna, nie chciała wypisać mu listu żelaznego. Udało jej się uciec z łódki po szarpaninie z Mariangel. Odnalazł ją ojciec Tomas.

Chciała zwrócić Mercedes tron, ale ta odmówiła. Nadała obu należne tytułu i miejsce na dworze. 7 lat później, w dniu narodzin Eleny de la Vega, nadeszła wiadomość o jej śmierci.