Rozdział 37. Wskazówki Pobrużdżona twarz doktora Hernandeza miała wyraz bardziej ponury niż kiedykolwiek. Lekarz zdołał się jednak uśmiechnąć, gdy zjawił się u niego młody de la Vega z koszykiem pełnym butelek i paczek ziół. – Nareszcie, don Diego. Chciałem już po was posyłać. – Co się stało? – Gustavo odzyskał na chwilę przytomność. Niestety – Hernandez mimowolnie zacisnął usta – obudził go ból, jaki musi teraz znosić. Uśpiłem go, ale nie będzie nieświadomy zbyt długo ...
Czytaj Dalej

Od autora: Ech, myślałam, że będę szybsza… Arianko, dziękuję za sprawdzenie! Rozdział 38. Prawo azylu Noc była nieprzyjemnie zimna, przypominając Zorro, że do Navidad pozostało już niewiele ponad tydzień. Może nie był to prawdziwy mróz, jak gdzieś w górach, ale powietrze miało ostry, metaliczny posmak, przywodzący mu na myśl śnieg. Jeśli by się jeszcze bardziej ochłodziło, sady mogły ucierpieć. Teraz jednak nie myślał o pączkach na gałęziach drzew pomarańczowych czy jabłoni, ani nawet o wędrowcach ...
Czytaj Dalej

El Zorro: La espada y la rosa — telenowela Zorro — odcinek 3 został wyemitowany 14.02.2007 roku w stacji Telmundo w Stanach Zjednoczonych. Telenowela Zorro — odcinek 3 - postacie Don Diego de la Vega / Zorro Esmeralda Sánchez de Moncada Dolores Fernando Sánchez de Moncada Maria Pia de la Vega siostra Suplicios siostra Carola ojciec Tomas Almudena Sánchez de Moncada Olmos Yumalay Jaco, brat Yumalay Azucena Renzo Jonas kapitan Pizarro Montero Mariangel Sanchez de ...
Czytaj Dalej

Od autora: Upał nie sprzyja wenie. Robota nie sprzyja wenie. A i beta zapracowana tak, że nie może weny połaskotać. Tylko tyle mogę napisać na przeprosiny. Rozdział 39. Mistrz zabawek Czwórka rewolucjonistów przyjęła swój wyrok w milczeniu, nie protestując, że wzięto ich za desperados czy też włóczęgów, jak ich nazwał w swej przemowie alcalde. Bez wątpienia woleli, by klęska misji i uwięzienie w Los Angeles skończyły się dla nich pręgami na plecach, a nie konopną ...
Czytaj Dalej

Od autora: Lato nie jest wenogenną porą. Na szczęście idzie jesień… Arianko, dzięki za zbetowanie! Rozdział 40. Królewskie złoto Navidad w Los Angeles było czasem spotkań i zabaw. Caballeros głównie składali sobie wzajemnie wizyty w hacjendach, ale drobni gospodarze spotykali się w pueblo i gospoda rozbrzmiewała muzyką. Zwykle Victorii udawało się przekonać jakichś wędrownych grajków, by to pod jej dachem spędzili święta i umilali ten czas mieszkańcom w zapłacie za pokój i posiłki. Jeśli ich ...
Czytaj Dalej

Od autora: Tak, wiem, długo. Jednak mam nadzieję, że treść wynagrodzi oczekiwanie. Rozdział 41. Serce ojca Mimo wszystko wizyta kapitana d'Aquili i jego lansjerów nie zakłóciła zbytnio mieszkańcom Los Angeles świętowania, szczególnie kiedy rozeszła się wieść, że zajmujący się bankiem caballeros odzyskali od alcalde pieniądze za należne asygnaty i złożyli je w banku. Ludzie z pueblo byli przyzwyczajeni raczej do oddawania żołnierzom z trudem uciułanych groszy, niż ich otrzymywania i złoto w bankowym sejfie stało ...
Czytaj Dalej

Rozdział 42. Egzekucja Ruch w pueblo wszczął się tuż przed świtem. Ludzie zbierali się w zaułkach za gospodą. Mieszkańcy Los Angeles, okoliczni peoni, wolni rolnicy, caballeros… Wszyscy uzbrojeni w kije i pałki. Nikt nie chciał strzelać do żołnierzy z garnizonu. To nie była wina Rojasa, Mendozy czy nawet Sepulvedy i nikt nie mógł myśleć spokojnie o tym, że musiałby tych ludzi zranić czy okaleczyć. A jednocześnie nikt nie miał zamiaru pozwolić, by alcalde przeprowadził swój ...
Czytaj Dalej

Od autora: Aby właściwie zakończyć rok… Epilog Dzwon na kościele wybił południe i Diego obejrzał się na wieżę, jakby nie rozumiejąc, kiedy minęło tyle czasu. Ktoś stanął obok niego. – Nadal żadnych wieści? – zapytał starszy de Silva. Diego potrząsnął głową. Don Alfredo uśmiechnął się lekko i położył mu rękę na ramieniu. – Wiem, wiem – powiedział. – Niestety, to pole bitwy należy do kobiet. My możemy tylko czekać. Diego tylko kiwnął głową. Czekać, to ...
Czytaj Dalej

Od autora. No i znów, po dłuższej przerwie, wracam do opowieści. SPLĄTANE ŚCIEŻKI Rozdział 1. Klucz Woda w strumieniu pluskała cicho, a plamki przesianego przez liście słonecznego światła migotały na jej powierzchni. Felipe rozsiadł się w zagłębieniu między korzeniami potężnego drzewa i przymknął oczy. Zazwyczaj przychodził w to miejsce nie tyle na ryby, choć w potoku były pstrągi, co pomyśleć. Wędka stanowiła tylko dobrą wymówkę, gdzie był, w razie gdyby ktokolwiek go pytał. Ale zwykle ...
Czytaj Dalej

Rozdział 2. Mariposa Wydawało się, że spotkanie z Lozano jednak nie wyrządziło Felipe większej krzywdy. Przespał spokojnie noc, a rano nie skarżył się nawet na ból gardła. Gdyby nie sińce po uderzeniach, można byłoby powiedzieć, że poprzedniego dnia nic się mu nie przydarzyło. Diego ze swej strony zadowolił się zapewnieniem chłopaka, że czuje się dość dobrze, by jechać do pueblo i nie wspominał o wieczornej rozmowie. Teraz to do Felipe należał wybór i próby. Sam ...
Czytaj Dalej

Od autora: Bywam uparta… Rozdział 3. Goście Jeśli rzeczywiście de Soto coś zaplanował, to przez następne dni wszystko musiało iść po jego myśli. Takie przynajmniej wnioski można było wysnuć z tego, że alcalde wydawał się być teraz w niespodziewanie dobrym, wręcz łaskawym nastroju. Nie przeszkadzała mu ostentacyjna obojętność caballeros i źle skrywana niechęć innych mieszkańców i nawet to, że właśnie minęła rocznica jego przybycia do Los Angeles, nie wytrąciło go z równowagi. Przeciwnie, tego dnia ...
Czytaj Dalej

Od autora: Na dobry początek roku – kolejny rozdział, tym razem dłuższy niż zwykle. Rozdział 4. Pogoń za lisem Słońce zbliżało się ku zenitowi, gdy z bramy garnizonu wyszedł niewielki orszak. Pierwszy szedł Garcia, niosąc werbel, za nim de Soto, a za nimi kapral Sepulveda i kilku żołnierzy, pomiędzy którymi szła rodzina Bernardów. Paul i jego żona byli skrępowani, dzieci nie miały nałożonych więzów, ale kapral Rojas trzymał je za ręce. Sądząc po jego minie, ...
Czytaj Dalej